با وجود محدودیت های زمین ، آمریکای لاتین به فضا نگاه می کند

 

شهر مکزیکو – مأموریت های مریخی ، فضانوردانی که به ایستگاه فضایی بین المللی می روند و می روند ، برنامه فضایی جاه طلبانه چین است.  اخبار فضایی و نه فقط از ثروتمندترین و بزرگترین کشورهای جهان در جریان است.  آمریکای لاتین را بردارید.

در 17 فوریه ، کنگره در نیکاراگوئه ، یکی از فقیرترین و مستعدترین درگیری ها ، قانون تأسیس آژانس فضایی را تصویب کرد.  کاستاریکا ، مشهور به رشد و ثبات نسبی ، در 18 فوریه ، همان روزی که Rover Perseverance ناسا در مریخ به دنبال نشانه هایی از زندگی باستان نشست ، همین کار را کرد.

مزایای بالقوه فضا برای بسیاری از کشورها با منابع کمیاب دردناک است.  فناوری ماهواره ، مشارکت های بین المللی ، غرور ملی و توسعه محلی جلب می کند.  به ناچار ، منتقدان گمان می کنند که آنها در تلاطم ، یک پروژه بیهوده ، انحراف از مشکلات فوری روی زمین هستند.

“حقیقت این است که نوع ابروهای بلند شده هنگام اعلام برنامه فضایی در نیکاراگوئه شبیه هر بار اعلام شده یک کشور آفریقایی از یک برنامه فضایی است. مردم همیشه تعجب می کنند که چرا منطقی است ، به ویژه هنگامی که این کشورها با چندین جامعه اجتماعی دست و پنجه نرم می کنند مشکل اقتصادی ، “Temidayo Oniosun ، مدیر عامل Space در آفریقا ، در نامه ای به آسوشیتدپرس نوشت.

Oniosun گفت: “اول و مهمترین ، بیشتر کشورهای در حال توسعه در درجه اول به فناوری فضایی علاقه مند هستند تا چالش های توسعه را برطرف کنند.”  برخی خواهان ماهواره ارتباطی هستند ، “زیرا این بازده بسیار عالی است و به شما کمک می کند تا از چالش های شکاف دیجیتال عبور کنید. به همین دلیل بندرت می بینید که یک کشور در حال توسعه بگوید که این کار اکتشافات فضایی (ماه ، مریخ و غیره) و سایر موارد را انجام می دهد. “او گفت.

رشد صنعت فضای تجاری و چشم انداز دسترسی جهانی به اینترنت از صورت فلکی ماهواره می تواند به طور فزاینده ای به کشورهایی که پوشش ندارند کمک کند.  داده های ماهواره ای همچنین می توانند کشت محصول را راهنمایی کنند ، به صنعت و مدیریت بلایا کمک کنند و آب و هوا و سایر شرایط مربوط به بیماری را ردیابی کنند.

نیکاراگوئه ، که دولت آن اقدامات جدی علیه مخالفان سیاسی اتخاذ کرده است ، تازه وارد جاه طلبی های فضایی نیست.  قرارداد قدیمی با چین برای استقرار ماهواره ارتباطی سالها پیش به تعویق افتاد.  در سال 2017 ، روسیه به عنوان بخشی از سیستم ناوبری ماهواره ای تاسیساتی را در نیکاراگوئه افتتاح کرد.  نیکاراگوئه این موضوع را به دلیل جاسوسی در منطقه یا ایالات متحده تکذیب کرده است.

به نظر می رسد نیکاراگوئه از تردید در مورد ارتش جدید “دبیرخانه ملی فضای خارج از ماه ، ماه و سایر اجرام آسمانی” خود آگاه است.

جنی مارتینز ، قانونگذار مترقی در کنگره ، بدون توضیح نظر منتقدان گفت: “آنها نمی خواستند او را دستکاری کنند.”  وی گفت بیش از 50 کشور دارای آژانس هایی هستند که به مسائل فضایی اختصاص داده شده اند.  نیکاراگوئه از سال 1994 به عضویت کمیته استفاده صلح آمیز از فضای خارج از سازمان ملل متحد که نظارت بر معاهدات حاکم بر قانون فضا را بر عهده دارد ، بوده است.

کارلوس آرتورو ولس ، وکیل اکوادوری که در انستیتوی بین المللی حقوق هوا و فضا در دانشگاه لیدن هلند تحصیل می کند ، گفت: “من فکر نمی کنم نیکاراگوئه نیاز به ارسال چیزی به فضا داشته باشد.”

ولس گفت: “انجام اشتباهی در فضا می تواند بر هر کشور جهان تأثیر بگذارد ، به عنوان مثال اگر بقایای ماهواره روی زمین فرو ریخته و باعث خسارت و تلفات شود.”

اکوادور ماهواره پگاسو را در سال 2013 با هیاهو و کمک های چینی پرتاب کرد ، اما یک ماه بعد به ماهواره آسیب دید.  برخی گزارش ها ادعا می کنند که علت آن بقایای یک موشک قدیمی روسی است.

حامیان جاه طلبی های فضایی کاستاریکا می گویند که آژانس جدید آن می تواند به فناوری مورد استفاده در زمین کمک کند و همچنین کاستاریکا را قادر می سازد تا در سیاست ها و توافق نامه های فضایی بین المللی شرکت کند.

فرانکلین چانگ دیاز ، شهروند آمریکایی متولد کاستاریکا که فضانورد ناسا شد ، گفت: “بسیاری از مردم ایجاد ناسا را ​​در سال 1958 انتقاد کردند ، زمانی که ایالات متحده با بدترین رکود اقتصادی دوران پس از جنگ دست و پنجه نرم می کرد.”  .

وی گفت ، شاهکار باورنکردنی قرار دادن یک انسان روی ماه ، “گاهی اوقات مهمترین نکته را در مورد ایجاد ناسا پنهان می کند: مزایای عظیم اقتصادی و اقتصادی پس از آن.  چانگ دیاز رئیس و مدیرعامل شرکت Ad Astra Rocket ، مستقر در تگزاس است.

هفته گذشته ، شرکت LeoLabs ، مستقر در کالیفرنیا ، شرکت  اعلام کرد که در کاستاریکا یک سایت راداری جدید برای ردیابی اشیا in در مدار کم زمین و تحویل داده ها وجود دارد.  اولین ماهواره این کشور ، ایرازو ، با استفاده از موشک SpaceX در سال 2018 برای نظارت بر جنگل های بارانی و تغییرات آب و هوایی پرتاب شد.  بخشی از آن توسط یک کمپین Kickstarter تأمین شد.

کاترین هررا ، دانشجوی بیوشیمی و میکروب شناسی در دانشگاه دره گواتمالا که یک باشگاه دانشگاهی مختص فضا را اداره می کند ، گفت: “جای تعجب نیست که کاستاریکا قانونی درباره آژانس فضایی تصویب کرده و امیدواریم گواتمالا نیز همین کار را انجام دهد.” علم و مهندسی

هررا در نامه الکترونیکی خود نوشت: “یک کشور به” سیاست های عمومی حمایت از ابتکارات فضایی “و” کمک به دستیابی به اهداف مختلف تحقیقاتی “نیاز دارد.

اولین ماهواره گواتمالا ، Quetzal-1 ، سال گذشته از ژاپن مستقر شد و توسط تیمی از دانشگاه محل تحصیل هررا اداره می شد.  این پروژه در کشوری انجام شد که مشکلات آن بسیاری از شهروندان را مجبور به جستجوی زندگی بهتر در جاهای دیگر کرده است.

آژانس فضایی بولیوی درگیر اغتشاشات سیاسی اخیر این کشور شده است.  دولت جدید سلف موقت خود را به عملیات موبایل در آژانس متهم کرده است ، که در سال 2010 توسط رئیس جمهور وقت اوو مورالس ایجاد شد.

وزیر علم و فناوری برزیل ، مارکوس پونتس ، فضانورد سابق است که در ناسا تحصیل کرده است و شیلی خانه تلسکوپ های غول پیکر است.  مکزیک و آرژانتین اکنون در حال کار برای ایجاد یک آژانس فضایی منطقه ای هستند.  اتحادیه آفریقا همچنین در حال برنامه ریزی یک آژانس فضایی مستقر در مصر است.  آژانس فضایی اروپا که از یک موشک برای پرتاب گویان فرانسه در سواحل شمال شرقی آمریکای جنوبی استفاده می کند ، در سال 1975 تاسیس شد.

کنگره مکزیک روز دوشنبه میزبان یک کمیسیون بین المللی در مورد چشم انداز “یک مسابقه فضایی جدید” و آنچه می تواند برای بهداشت ، آموزش و سایر مناطق انجام دهد. سناتور بئاتریس پریدس رانگل این را از نظر وجودی گفت و گفت زمان آن است که زندگی در بحث های مربوط به زمین در گذشته.

وی گفت: “آینده در دست ما است و اگر ما بخشی از آن نباشیم ، ناپدید می شویم یا فرصت بازی در آینده سازی را از دست می دهیم.”